ATRAKCJE TURYSTYCZNE I SZLAKI MASYWU ŚLĘŻY


SULISTROWICZKI

Park „Wenecja”.

Park krajobrazowy powstały w 1914 roku. Zajmuje obszar około 8 ha, utrzymany jest w stylu angielskim. Nazwa „Wenecja” pochodzi od zastosowanych tam dzieł wodnych – stawów i kaskad. Od szosy prowadzą do parku dwie bramy: Górna i Dolna, dziś, niestety, dosyć mocno naznaczone zębem czasu, mimo to jednak zachowujące subtelny urok. Na skraju łąki, na wschód od Potoku Sulistrowickiego znajduje się „Źródło życia” – obudowany zbiornik, z którego zwiedzający czerpią wodę pitną. Obok źródła znajduje się figurka Madonny, postawiona w 1999 roku.
W parku podziwiać można szeroki wachlarz gatunków drzew: lipy szerokolistne, brzozy brodawkowate, buki pospolite, choiny kanadyjskie, dęby szypułkowe, graby pospolite, jawory, daglezje, jesiony wyniosłe, jodły jednobarwne, kasztanowce białe, lipy krymskie, sosny czarne i wejmutki.

 


Kaplica Matki Bożej Dobrej Rady.

Świątynia wybudowana w latach 1992 – 2000 według projektu Jerzego Wojnarowicza.
Architektura nietypowa dla Dolnego Śląska, jest to bowiem styl góralski, charakterystyczny dla Zakopanego, Podhala.
Kaplica została zaprojektowana na planie siedmiokąta foremnego, wykonana z drewna świerkowego na granitowej podmurówce. Dach i sklepienie, pomyślane na wzór siedmioramiennej gwiazdy, ma symbolizować siedem darów Ducha Świętego. W świetlikach znajdują się portrety świętych: Maksymiliana Kolbego, Alberta Chmielowskiego, Edyty Stein, Faustyny Kowalskiej, Ojca Pio, Matki Teresy z Kalkuty i Jana Pawła II.

Ołtarz główny został wykonany z granitu, z wbudowaną relikwią – kamieniem z Wieczernika. Płyta ołtarzowa spoczywa na grzbietach dwóch niedźwiedzi, jest to nawiązanie do kultu żyjących tu plemion pogańskich, symbol siły i potęgi Boga.
Na uwagę zasługują także witraże, które ukazują kolejne stacje Drogi krzyżowej oraz stojące przed kościołem figury: Matki Bożej Dobrej Rady Wędrującej i Matki Bożej z Nazaretu.

 

 SULISTROWICE

Ośrodek wypoczynku świątecznego – Zalew Sulistrowicki.

Jezioro w Sulistrowicach powstało w latach 70 – tych ubiegłego stulecia i zajmuje powierzchnię około 6 hektarów. Zasilane jest z Potoku Sulistrowickiego, którego źródło znajduje się na zboczu góry Raduni. W okresach obfitych opadów i wiosennych roztopów służy jako zbiornik retencyjny.

 

Z nad jeziora rozciąga się malowniczy widok na górę Ślężę, Radunię oraz Ślężański Park Krajobrazowy.

 

Przy zalewie znajduje się rozległy teren rekreacyjny zwany Ośrodkiem Wypoczynku Świątecznego. Jest tu     ,,Bar Radunia,, , kąpielisko, pole namiotowe oraz parking  ( również dla przyczep kempingowych)

Na przestrzeni roku odbywają się tu większe imprezy okolicznościowe z których uczestnicy są bardzo zadowoleni.

– zlot  „Harmonia Kosmosu”

– Summer Night Party & Car Metting

– zjazd  VW garbusów

– zjazd  motocyklistów

 MASYW ŚLĘŻY

Ślęża, inaczej Sobótka (718 m n.p.m.).

Jest to najwyższy szczyt Masywu Ślęży. Nazwa góry pochodzi od starosłowiańskiego wyrazu ślęg, który oznacza miejsca podmokłe, spowite mgłą. Słowo ślęg ma związek z panującym w tym rejonie, specyficznym klimatem. Odosobnienie masywu, przy znacznych różnicach wysokości względnej (ok. 500 m) spowodowało, że występuje w tych okolicach stosunkowo duża liczba opadów.

Ślęża w dawnych czasach była miejscem pogańskiego kultu religijnego, polskim, a konkretniej – śląskim, odpowiednikiem greckiego Olimpu. Początki kultu datuje się na rok 700 p.n.e., a upadek na przełom X/XI wieku, kiedy to zaczął się proces chrystianizacji tego obszaru. Do dziś możemy podziwiać liczne pozostałości z dawnych czasów – kultowe rzeźby i kamienne wały.

Dziś Ślęża jest miejscem chętnie odwiedzanym przez turystów wypoczywających w obiektach noclegowych na Dolnym Śląsku (oferta Meteor) niezależnie od pory roku. Na szczycie góry znajdują się: kościół pod wezwaniem Nawiedzenia NMP, Dom Turysty, Radiowo Telewizyjne Centrum Nadawcze Ślęża, krzyż milenijny, rzeźba kultowa „niedźwiedź”, fragmenty XIII-wiecznych murów zamkowych oraz wieża widokowa.
Ze szczytu Ślęży rozciągają się zapierające dech w piersiach widoki na Sudety i Nizinę Śląską.

 

Kościół na szczycie Ślęży.

 Link:
 Kościół na Ślęży


Radunia, tuż po wojnie nazywana Sępią Górą (573 m n.p.m.)

Drugi co do wielkości szczyt Masywu Ślęży. Na przełomie IV i III wieku p.n.e. na Raduni powstał kamienny krąg kultowy, okalający sanktuarium Księżyca, do dziś zachowały się fragmenty kręgu o łącznej długości 1780 metrów. Na szczycie góry znajduje się rezerwat florystyczny „Góra Radunia”, chroniący niezwykle rzadkie rośliny, przystosowane do swoistych warunków glebowych i klimatycznych (Zanokcica klinowata). Miejsca, które należy zobaczyć, zdobywając szczyt Raduni to: Kacza Kałuża – zagłębienie, w którym znaleziono odłamki dawnych naczyń (toporek i narzędzia lejkowate), źródło – Srebrnik, w którym prawdopodobnie dokonywano ablucji, a więc rytualnego obmywania.
Ze szczytu Raduni rozciąga się (ograniczony) widok na Góry Sowie.


Wieżyca, tuż po wojnie nazywana Górą Kościuszki (415 m n.p.m.)

Najniższy szczyt Masywu Ślęży. Obecna nazwa pochodzi od kamiennej wieży widokowej (nazywanej wieżą Bismarcka), postawionej w latach 1905-1907. Od wiosny do jesieni wieża jest dostępna dla zwiedzających (za niewielką opłatą).
Północny stok Wieżycy pokrywa bukowo – lipowy las, stok południowy zaś porastają skarlałe dęby, tworzące tzw. „świetlistą dąbrowę”.
Ze szczytu góry można podziwiać widoki na Równinę Śląską, Karkonosze i Wrocław.


Ślężański Park Krajobrazowy.

Utworzony w 1988 roku w celu ochrony i utrzymania środowiska przyrodniczo-krajobrazowego Masywu Ślęży, jego wartości kulturowych i historycznych. Jego łączna powierzchnia to aż 15640 ha (park + otulina – pola uprawne).

W obrębie Ślężańskiego Parku Krajobrazowego znajdują się:
Rezerwat przyrody Góra Ślęża,
Rezerwat przyrody Góra Radunia,
Rezerwat przyrody Łąka Sulistrowicka,
Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy Skalna,
Rezerwat archeologiczny w Będkowicach.

 

 

Flora parku charakteryzuje się przewagą form nizinnych, występuje tu wiele roślin chronionych (w pełni – 25 lub częściowo – 10), znamiennym jest, że gatunki typowo górskie stanowią zaledwie 1/3 ogółu.
Według rejestrów, w obrębie parku znajduje się aż 21 pomników przyrody, w tym: 14 dębów szypułkowych, 3 lipy drobnolistne, jesion, buk, miłorząb, hildenbrandia rzeczna.
Fauna zaś wyróżnia się dużą różnorodnością gatunków lądowych, a małą – wodnych.

Na terenie Ślężańskiego Parku Krajobrazowego warto zobaczyć także:

Wiatrak holenderski z XIX wieku w Gogołowie

 

Zespół pałacowy w Piotrówku.

 

 

SOBÓTKA

Rzeźby kultowe.

Wszystkie pochodzą z okresu między VII a IV wiekiem p.n.e., zostały wykonane przez miejscową ludność, która stawiała pomniki ku czci poszczególnych bóstw. Każda z rzeźb została oznaczona ukośnym krzyżem, którego pochodzenie i znaczenie do dziś nie zostały jednoznacznie określone.

Szczególnie warte obejrzenia są:
Niedźwiedź, nazywany także misiem ślężańskim – szczyt Ślęży,
Panna z rybą (inaczej Postać z rybą) i Niedźwiedź z utrąconymi łapami – w połowie drogi z Sobótki na szczyt Ślęży,
Grzyb lub tułów mnicha – przy Sanktuarium św. Anny,
Mnich – przy ul. Armii Krajowej,
Kolumna Sobótczańska – w Muzeum Ślężańskim.

 


Muzeum Ślężańskie im. Stanisława Dunajewskiego.

Powstałe w 1962 roku, gromadzi zbiory z zakresu archeologii, historii regionu oraz sztuki współczesnej.
Do ekspozycji stałych należą:

„Śladami dawnych wierzeń” – poświęcona kulturze duchowej naszych przodków na tle kultu na Ślęży.
„Przyroda Masywu Ślęży” – najważniejsze informacje z zakresu geologii, fauny i flory Masywu Ślęży.
Lapidarium – figury, rzeźby i elementy architektoniczne, częściowo powiązane z kultem Ślęży, a częściowo będące po prostu wytworem ludzkich rąk.


Sanktuarium św. Anny Samotrzeciej.

Kościół, który pierwotnie został wybudowany w stylu gotyckim, po wojnach czeskich uległ niemalże całkowitemu zniszczeniu, na jego pozostałościach w latach 1498-1546 wybudowano gotycką kaplicę, specjalnie dopasowaną do wizerunku św. Anny. Po II wojnie światowej konieczne były kolejne przebudowy, finalnie można podziwiać budynek przedstawiający misterne połączenie stylu gotyckiego z barokowym.

W kościele można podziwiać cztery późnogotyckie rzeźby z XVI wieku i ołtarz główny z obrazem św. Anny Samotrzeć z 1725 roku, a przed budynkiem rzeźbę kultową „Grzyb” i Lwa romańskiego.

 


Kościół parafialny św. Jakuba Starszego.

Kościół pierwotnie wybudowany w stylu romańskim (z dokumentów wiadomo, że w 1250 roku już istniał), około 1500 roku przebudowany na styl gotycki, a po pożarze w 1739 roku na barokowy z elementami rokoko. Zachowano jednak romańskie elementy – fragmenty portalu i wmurowanego kamiennego lwa.

Na głównym ołtarzu widnieje obraz św. Jakuba Starszego z 1770 r., otoczonego aniołami, unoszącymi się nad zniszczoną w pożarze Sobótką. Warto także zwrócić uwagę na ołtarze boczne, pochodzące z XVIII wieku, stacje Drogi krzyżowej, pochodzące z lat 1718-1732, manierystyczną ambonę z 1650 roku i epitafia inskrypcyjne, które zostały wbudowane w ścianę nawy północnej.

 


Zamek Sobótka-Górka

Zamek Sobótka-Górka, dawniej klasztor augustianów. Obecnie, po licznych przebudowach całości, zachowały się formy gotyckie i renesansowe, przesłonięte neorenesansowymi. Frontowa elewacja budynku z łamanego granitu z dodatkiem cegły, częściowo otynkowanego, skierowana jest ku południowi. Dawny XV-wieczny kościół znajduje się we wschodniej części obiektu, w części środkowej wieża powstała w latach 1524-1553, a dawny budynek gospodarczy z ok. 1558 w części zachodniej.

Średniowieczna kaplica mieści się wewnątrz kompleksu, przy czym podczas prac konserwatorsko-remontowych natrafiono w jej pobliżu na resztki fundamentów wieży i murów, co mogłoby wskazywać na to, że w średniowieczu znajdował się tu także zamek.

 

MIROSŁAWICE

Lotnisko, położone u podnóża Ślęży, w pobliżu Zalewu Mietkowskiego, znajduje się w dyspozycji Aeroklubu Dolnośląskiego.
Malowniczość widoków sprawia, że jest to wyjątkowo atrakcyjna forma rozrywki, z której chętnie korzystają turyści, pragnący podziwiać krajobraz z pokładu samolotów, motolotni i szybowców.

Aeroklub Dolnośląski ma w swojej ofercie:

Tunel aerodynamiczny SpeedFly

szkolenia szybowcowe i samolotowe do licencji pilota turystycznego,
szkolenia na motolotniach,
zawody w konkurencjach lotniczych,
pokazy akrobacji,
desant spadochronowy,
pokazy i loty balonowe oraz sterowcowe,
pikniki rekreacyjne w scenerii i oprawie lotniczej,
loty widokowe i trasowe.

 

Link :  Aeroklub Dolnośląski – Lotnisko Mirosławice

MIETKÓW

Jezioro Mietkowskie (Zalew Mietkowski, Jezioro Domanickie).

Największe jezioro w województwie dolnośląskim, położone na terenie Parku Krajobrazowego Dolina Bystrzycy. Powierzchnia zalewu to 9,29 km2, a maksymalna głębokość – 13 metrów. Jezioro Mietkowskie pełni funkcję zbiornika retencyjnego na rzece Bystrzycy, ale także łowiska pod zarządem Polskiego Związku Wędkarskiego. Do ryb zamieszkujących Zalew Mietkowski należą: leszcze, karpie, sandacze, liny, okonie, szczupaki. Podziwiać można także wiele gatunków ptaków.

Nad Jeziorem Mietkowskim poza odpoczynkiem z rodziną w miejscu o niewątpliwych walorach estetycznych, przyjezdni mogą korzystać z takich atrakcji jak pływanie żaglówką, kajakiem, rowerem wodnym, na nartach wodnych czy na desce surfingowej.

 

JĘDRZEJOWICE

Tutaj rozległe pola golfowe pozwolą pasjonatom golfa wykazać się w swoich umiejętnościach.

 

Link: Gorko Golf

GÓRY SOWIE

Góry Sowie mają bardzo zróżnicowaną rzeźbę terenu. Wysokie szczyty poprzedzierane są głębokimi i długimi dolinami wzdłuż górskich potoków. Ze zboczy roztaczają się panoramy na okoliczne miejscowości i oddalone pasma górskie. Masyw Gór Sowich jest miejscem które kryje wiele tajemnic z lat II wojny światowej. Znajdują się tu stare bunkry, kopalnie oraz poniemieckie fabryki zbrojeniowe. Niektóre obiekty są udostępnione do zwiedzania. Kompleks „Riese”.

Link: Sztolnie Walimskie – Kompleks RIESE „Rzeczka”  

 

 Najwyższym szczytem tego masywu jest Wielka Sowa o wysokości 1015 m n.p.m.

 

GÓRY STOŁOWE

Góry Stołowe są jednym z najbardziej atrakcyjnych pasm górskich w Sudetach. Krajobraz tych gór przedstawia wyrażnie spłaszczone wierzchołki i strome stoki.

Są to jedyne w Polsce góry płytowe. Większa część gór jest objęta rezerwatem Parku Narodowego Gór Stołowych który zajmuje powierzchnię 63 km 2.

 

Strzeliniec Wielki ( 919 m n.p.m. ) jest najwyższym szczytem Gór Stołowych.

 

 

Mapa masywu ślęży

Mapa turystyczna okolicy do pobrania:

Masyw Ślęży i okolice (13,1 MB)


SZLAKI TURYSTYCZNE

szlakczerwonySobótka – Ślęża, zwany Drogą Ślężan.

Wejście tą trasą na szczyt jest łagodne, pozwala jednocześnie na podziwianie Sobótki i zabytków, znajdujących się wokół Ślęży. Droga zaczyna się nieopodal przystanku PKS, obok Sanktuarium św. Anny, obok stadionu, aż do lasu.
Po drodze można obejrzeć: źródło św. Jakuba, rzeźby – „Panna z rybą” i „Niedźwiedź”, Husyckie Skałki, potrójny mur z bramą, a na koniec – szczyt Ślęży.

szlakczerwonyŚlęża – Łagiewniki.

Wejście na szczyt prowadzi przez Wzgórza Oleszańskie. Trasa wiedzie przez pola, Ośrodek Wypoczynku Świątecznego w Sulistrowicach, a następnie stromą, leśną ścieżką na szczyt (od strony stacji telewizyjnej).

Sobótka – Ślęża.

Jest to wejście, które cieszy się największą popularnością, pozwala na zapoznanie się z najważniejszymi zabytkami i przyrodą Masywu Ślęży. Trasa wiedzie przez las, z przełęczy Pod Wieżycą, przez szczyt Wieżycy, do Przełęczy Dębowej, gdzie szlak łączy się z czerwonym.

Ślęża – Świdnica.

Wejście wiodące w dużej mierze przez pola, Wzgórza Kiełczyńskie, następnie przez las i tak aż do szczytu. Po drodze można podziwiać wspaniałe widoki.

Sobótka Zachodnia – Ślęża.

Od ulicy Zamkowej w górę, po drodze mijamy zespół pałacowo – klasztorny ZAMEK. Droga wiedzie pod górę, stromą ścieżką przez las.

Ślęża – Jordanów Śląski.

Trasa wiodąca przez wzgórza Olszeńskie, bogata w piękne widoki, zabytki i stanowiska przyrodnicze. Prowadzi przez Przełęcz Tąpadła, jest to najładniejszy szlak na zboczach Ślęży, przechodzący przez skalne grupy Olbrzymków i rezerwat Skalna. Na szczyt docieramy od strony wieży widokowej.

W okół Ślęży.

Spokojny, cichy szlak, w całości wiodący przez las, nadaje się także dla osób starszych i dzieci. Możliwość przerwania trasy w połowie – Przełęcz Tąpadła.

Strzelce Świdnickie – Gilów.

Trasa prowadzi ze Strzelec Świdnickich, przez Białą, rezerwat Skalna, do Przełęczy Tąpadła, dalej u stóp Raduni, w okolice rezerwatu Łąka Sulistrowicka, przez Przełęcz Słupicką, Słupice do Sieniawki przy Wzgórzach Niemczańsko – Strzelińskich. Najspokojniejszy szlak.

Szlak archeologicznySzlak archeologiczny: Sobótka – Będkowice (rezerwat archeologiczny).

Trasa wyznaczona przez działaczy Oddziału Wrocławskiego PTTK w 1975 roku. Spacerowy, wygodny szlak, prowadzący od podnóża Stolnej do stanowisk archeologicznych (cmentarzysko kurhanowe, grodzisko).

Szlak dydaktycznyŚcieżka dydaktyczna (przyrodniczo – leśna): przełęcz pod Wieżycą – źródło Anny – przełęcz pod Wieżycą.

Trasa zaprojektowana z myślą o wielbicielach natury, którzy potrafią godzinami obserwować piękno przyrody. Długość ścieżki to 7 km, znajduje się tam 12 przystanków, na których można podziwiać osobliwości przyrody. Wytyczono także miejsca, w których można odpocząć.

Szlak rowerowy niebieskiSzlak rowerowy, niebieski, górski.

Długość trasy to 16 km. Biegnie z Przełęczy pod Wieżycą, wokół Stolnej Góry, obok źródła Joanny, do Rozdroża Holteia, następnie w dół do Przełęczy Tąpadła. Stamtąd pieszym szlakiem (czarnym) do drogi asfaltowej, aż do Bialskiego Rozdroża objeżdża Ślężę wokół, poprzez Przełęcz Dębową do szczytu Wieżycy i trawersem w lewo do szlaku czarnego i powrót do początku trasy. Szlak jest bardzo dobrze oznakowany. Trzeba jednak zwrócić uwagę na trudne odcinki, wiodące przez kamienie.

Szlak rowerowy niebieskiSzlak rowerowy, spacerowy, pomarańczowy.

Długość trasy to 11 km. Droga jest stosunkowo prosta, wiedzie przez północno – zachodni stok Ślęży. Drogi są szerokie, przeważnie prowadzą po poziomicy. Trasę charakteryzują łatwe zjazdy i niewielkie podjazdy, a także bardzo dobre oznakowanie. Szlak wiedzie od Przełęczy pod Wieżycą, w kierunku Sadów, do Sobótki.

  Trasa rowerowa, górska – Singletrack.

Ścieżka singletrack jest utwardzoną, wąską, jednokierunkową i bardzo krętą ściężką z przeszkodami dla rowerów np. wystającymi korzeniami. Tworzy się je najczęściej w lasach. Taka ścieżka powstała w Sulistrowiczkach, gdzie start znajduje się na skrzyżowaniu dróg Słupicka/Parkowa/Zielone Wzgórze. Przy restauracji Zielone Wzgórze zlokalizowana jest również meta.  

 

 

Zamki Dolnego Śląska
Link:
Zamki i pałace | Dolny Śląsk